KSIĘGA PROTOKOŁÓW RADY MIEJSKIEJ I KSIĘGA PROTOKOŁÓW MAGISTRATU – 1918
261 stron, ilustracje, 21×26 cm, oprawa twarda, szyta. Seria: MIASTO, LUDZIE, HISTORIA
ISBN 978-83-62144-65-5
Cena 40 PLN
KSIĘGA PROTOKOŁÓW RADY MIEJSKIEJ I KSIĘGA PROTOKOŁÓW MAGISTRATU
Książnica Pruszkowska prezentuje kolejną odsłonę pasjonujących dziejów Pruszkowa ukrytą w odkurzonych starych księgach. Tym razem śledzimy historię naszego Miasta w jakże pamiętnym i brzemiennym roku 1918 – roku odzyskania przez Polskę Niepodległości. Co wtedy działo się w Pruszkowie? Z jakimi kłopotami radziło sobie Miasto i jego przedstawiciele?
Od wydawcy
W obecnych czasach, kiedy historię pisze się na nowo, kiedy epizody urastają do rangi wydarzeń, a ważne kiedyś wydarzenia idą w zapomnienie, warto uzmysłowić sobie rolę materiałów źródłowych. Źródła z reguły nie kłamią. Tom protokołów Rady Miejskiej i Magistratu Miasta Pruszkowa z roku 1918 to podstawowe źródło wiedzy o naszym mieście. Razem z tomem poprzednim, wydanym w 2016 roku przez Książnicę Pruszkowską, zawierającym protokoły z roku 1917, stanowi bezcenną kronikę rodzenia się organizmu miejskiego, tworzenia administracji i samorządu lokalnego.
Na kartach protokołów widnieją nazwiska wielu znanych, cenionych i zasłużonych dla miasta osób. W odróżnieniu od czasów współczesnych, nie odnosi się wrażenia, że imponują im partyjne tytuły, stanowiska, zaszczyty; przeciwnie – wyczuwa się, że kieruje nimi chęć spokojnej, ofiarnej pracy dla dobra Pruszkowa i jego mieszkańców. Praca ta to często rozpatrywanie spraw pozornie błahych, jak np. „czyszczenie kominów”, „sprawa kartoflana”, „osobista sprawa radnego Bielawskiego”, ale przede wszystkim sprawy budżetu miasta, oświaty, bezpieczeństwa, dróg, poczty, oświetlenia. Zwraca uwagę szczególna dbałość o finanse miasta i troska o każdego mieszkańca. Wyczuwalna jest też tendencja do uporządkowania, a nie zbiurokratyzowania spraw administracyjnych.
Niewiele jest w protokołach zapisów o charakterze politycznym, a przecież był to w polskiej polityce niezwykle ważny rok. Kolejny raz nasuwa się porównanie z czasami obecnymi, i smutna konstatacja, że w tamtych trudnych latach ludzie potrafili pracować ponad podziałami dla dobra wspólnego.
Odniesienia do czasów obecnych mogą wydawać się nie na miejscu, ale chyba narzucają się same. Bo przecież historia nie tylko lubi się powtarzać, jest też nauczycielką życia; można więc potraktować ten i poprzedni tom protokołów jako swoisty przewodnik dla każdego, komu bliskie jest nasze Miasto. A przede wszystkim jest to prezent dla Mieszkańców z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Mamy nadzieję, że uda nam się kontynuować to przedsięwzięcie i co roku oddawać do rąk Czytelników kolejny tom dokumentów sprzed stu lat.
* * *
Pragniemy gorąco podziękować Urzędowi Miejskiemu i Panu Prezydentowi Janowi Starzyńskiemu za pomoc w wydaniu tego oraz poprzedniego tomu protokołów.
Osobne podziękowania należą się Panu Ryszardowi Wojtkowskiemu – Zastępcy Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych – i całemu zespołowi Archiwum Państwowego w Grodzisku Mazowieckim, bez których bezcennej pomocy publikacja tak szybko by się nie ukazała.
Nota edytorska
Publikacja niniejsza zawiera komplet protokołów z Księgi protokołów Magistratu i Księgi protokołów Rady Miejskiej z roku 1918, których oryginały znajdują się w zasobach Archiwum Państwowego w Warszawie Oddział w Grodzisku Mazowieckim, zespół 73/87/0 Akta miasta Pruszkowa z lat 1913–1950; jednostka o sygn. 1 nosi tytuł Księga protokołów Rady Miejskiej, prot. Nr 1–38 z lat 1917– [1919]; jednostka o sygn. 13 nosi tytuł Księga protokołów Magistratu [m. Pruszkowa] z lat 1917–1920.
Dla zachowania zwartego charakteru edycji do tomu włączono protokół Rady Miejskiej z 3 stycznia 1918 roku oraz protokoły Magistratu z 8, 10 i 12 stycznia 1918, które znajdowały się w poprzednim tomie zawierającym komplet protokołów z lat 1916/1917 wydanym przez Książnicę Pruszkowską w roku 2016.
Wydanie ma charakter popularny, nie zawiera komentarzy, objaśnień, przypisów etc. Zachowano pisownię oryginalną, poprawiając jedynie ewidentne błędy językowe (np. pisownię wyrazu protokuł – protokół). Dokonano minimalnych poprawek w zakresie stylistyki i interpunkcji. Nie ujednolicano, charakterystycznej dla stylu protokolanta, pisowni skrótów (np. zapisu skrótu p. [pan] po kropce małą literą), zapisu dat itp., zastępując jedynie często używany dwukropek lub średnik kropką.
Wszelkie uwagi redakcyjne, dotyczące głównie fragmentów nieczytelnych, umieszczono
w nawiasach kwadratowych.
Druga część publikacji zawiera fotokopie oryginałów, bez paginacji stron.